به نقل از «عصر ایران»

ظریف : از هر ۱۰ دانشجویی که من را می‌بینند، ۵ نفر آن‌ها می‌گویند برای ما رزومه بنویس که از کشور خارج شویم

تاریخ انتشار: ۲۶ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۵۸۹۳۴

محمدجواد ظريف، وزیر خارجه سابق ایران در بیست و دومین کنگره حزب‌ مردم‌ سالاری گفت: مشکل اساسی همه‌ زمامداران جهان "اشتباهات ادراکی" است. تصمیم گیری بر اساس‌ فهم اشتباه به بحران‌های جبران‌ ناپذیری منجر شده‌ است.   به گزارش جماران، مهمترین بخش های اظهارات ظریف در این نشست به شرح زیر است:   ایران در برهم ریختن نظام دوقطبی جهان پيش رو بوده‌ است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

  اسرائیل ۲۰۰ بمب هسته‌ای دارد اما امروز علی‌رغم اين همه خسارت‌ که به فلسطینی‌ها تحميل کرده، نتوانسته افسانه‌ شکست‌ ناپذیری اسرائیل را احیا کند.   اسرائیل هر زمان که با اعراب جنگيد پیروز شد؛ البته‌ با کمک‌ آمریکا.   محبوبیت حماس در بين مردم‌ فلسطین بسیار بالاتر رفته‌ و تصميم نهایی را هم مردم‌ فلسطین بايد بگیرند؛ اين حق من نیست و حق مردم‌ فلسطین است.    در نقشه ای که نتانیاهو به سازمان‌ ملل‌ برد، فلسطینی وجود نداشت.   يادمان نرود که ما با چه چيزی مانع شکست در جنگ شديم و مانع شديم که تحریم‌ها کشور را از پا بیاندازد؛ مردم‌ اين کار را کردند.   اين سلاح نبود که مردم‌ ما را حفظ کرد، اين مردم بودند که سلاح را حفظ کردند.   اين اتم نبود که ما را نجات‌ داد، و مردم ما بودند که اتم را نجات‌ دادند.   اين واقعيت جنگ سرد است.   آمریکایی‌ها هميشه در جنگ یا کودتا بوده‌اند؛ چون فکر می‌کردند قدرتشان همين است.   از ۲۰۰۴ تا امروز آمريکا کنش ذهنی دارد.   ما هنوز توقع رابطه‌ قطبی از جهان‌ داريم و  با چسبیدن به يک قطب بتوانیم از حمایت آن برخوردار شویم. دنيا ديگر اين نیست؛ دنيا يک شبکه شده است.    چهارچوب تحليل شما کهنه شده‌؛ عربستان و چین دنيا را شبکه‌ای می‌بینند.   "توان نظامی" افتخار کشور است؛ مردم‌ کردند. مگر سپاه و بسيج غير از مردم‌ است؟!   چین وارد بازی ژئوپلیتیک با آمريکا نمی‌شود.   شناخت و درک درست از روابط بین‌الملل نداریم. چرا يادمان رفت که پیام ما بود که دنيا را جذب ما کرد.   هيچ کس به اندازه من از موشک ایران دفاع نکرده‌ ولی مزيت نسبی‌ ما "مردم‌" بوده‌ و اینکه در دنيا حرف برای‌ گفتن داشتیم؛ اين مزيت را فدای حوزه‌های غیر رقابتی نکنیم.   از هر ۱۰ دانشجویی که من را می‌بینند، پنج نفر آنها می‌گویند برای‌ ما رزومه بنویس که از کشور خارج شویم!    به دور و اطرافمان با دید تهديد نگاه‌ می‌کنیم؛ نه فرصت! دنيا بر اساس آرزوها نمی‌چرخد   من معتقد به بهترين روابط با روسيه هستم اما با چشم باز/ قرارداد ۲۵ ساله با چین را بنده‌ امضا کردم، اما با دید باز   هر کدام از ايرانيان خارج از کشور می‌توانند یک سفير فرهنگی ما باشند؛ چرا تهديد می‌بینیم؟   آلمان دو جنگ بزرگ جهانی را به دنيا تحميل کرد؛ به خاطر آرزوی خود بزرگ بینی.   منطقه قوی با ایران قوی فرقی نمی‌کند. هيچ کشوری در منطقه به اندازه ما سرمایه ندارد.   سال گذشته دو آرزو در دو طرف داشتیم. زمانی می‌توانیم به موفقيت برسيم که از حوزه‌ آرزومندی فاصله بگیریم.   در مذاکره اول باید گوش کنیم    من قبل از اینکه انگلیسی بخوانم، "جامع المقدمات" خوانده‌ام    به نظر من تندروی نتيجه عدم‌ خودباوری است   می‌گویند شما به آمریکا اعتماد کرده‌اید؛ ماده‌ ۳۶ برجام را نمی‌خوانند که می‌گوید "اگر آمریکا خارج شد". اگر اعتماد داشتیم، اين را نمی‌نوشتیم.   مردم‌ بزرگترین عامل‌ بازدارندگی هستند؛ به شرط اینکه ما بر اساس واقعيات و نه بر اساس آرزوها، حرکت‌ کنیم. کانال عصر ایران در تلگرام

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: ظریف مهاجرت برجام موشک بر اساس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۵۸۹۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شیدا یوسفی بازیگر «زودیاک»: دوستداران قصه‌های واقعی رئالیتی‌شوها را می‌بینند

شیدا یوسفی که تجربه بازی در سینما، تلویزیون، تئاتر و شبکه خانگی را در کارنامه‌اش دارد، پیش از شروع فعالیت حرفه‌ای خود در سینما و تئاتر در حوزه منشی صحنه مشغول بوده و نخستین تجربه حرفه‌ای خود و بستر معرفی‌اش به جامعه را سریال «ممنوعه» می‌داند.

این هنرمند پس از حضور در تلویزیون، وارد پلتفرم‌های شبکه خانگی شده و تا امروز در رئالیتی‌شوها و سریال‌های مختلفی نقش‌آفرینی کرده و بازیگری را به صورت حرفه‌ای دنبال می‌کند. حضور او در فصل دوم گیم‌شوی «زودیاک» بهانه‌ای شد تا با او به گفت‌وگو بپردازیم.

چه شد در گیم‌شوها حضور پیدا کردید؟ 

این روزها بازی مورد علاقه‌ام مافیاست. نخستین باری که بازی در «شب‌های مافیا» را تجربه کردم، شرکت‌کنندگان برنامه فقط خانم‌ها بودند که با یک ماه تمرین، بازی را یاد گرفتم. از آن زمان هم در همه مسابقات مافیا حاضر بودم. از سری اول «زودیاک» به بعد هم، هفته‌ای دو بار جدا از تمرینات با بچه‌ها جمع می‌شویم و بازی می‌کنیم و این بازی برایم بسیار جذاب شده در حدی که گاهی در دورهمی‌های خانوادگی حوصله‌ام سر می‌رود و دوست دارم با دوستانم مافیا بازی کنم.

با کدام فیلم یا سریال به مردم معرفی شدید؟

به نظر خودم سریال «ممنوعه» سبب معرفی من به مردم شد که نخستین کارم در شبکه خانگی بود. در این سریال جزو نقش‌های اصلی بودم که سبب شد بیشتر دیده شوم. البته طبق تجربیات من تا امروز، مخاطبان صداوسیما و نمایش خانگی دو دسته کاملاً مجزا از هم هستند. به عنوان مثال در شهرستان‌ها جوانان من را به واسطه حضورم در «شب‌های مافیا» یا «مافیا زودیاک» و حتی «ممنوعه» که تماماً تولید شبکه نمایش خانگی هستند می‌شناسند اما افراد مسن‌تر به واسطه نقشم در سریال‌های صداوسیما با من آشنا هستند.

شما در صداوسیما هم سابقه حضور در سریال‌های پرمخاطبی مثل «نون‌خ»، «بچه مهندس» و آثار دیگر را دارید، به عنوان یک بازیگر، حضور در صداوسیما برای شما دلنشین‌تر است یا در نمایش خانگی؟

هر کدام از این مدیوم‌ها مزایای خوش را دارد، اما مسائلی هست که شاید در هیچ کجای دنیا از لحاظ مناسبات دغدغه بازیگران نباشد مثلاً طراحی لباس یا گریم در صداوسیما بسیار سختگیرانه است اما در شبکه نمایش خانگی بازیگران فضای آزادتری دارند. بازی در محصولات پلتفرم‌های نمایش خانگی جذابیت خودش را دارد. مخاطب ایرانی این روزها درگیر برنامه‌ها و سریال‌های خانگی شده و مورد پسندش است حتی به نظرم در جامعه امروز مردم به حدی دغدغه فکری دارند که سریال‌های طولانی را پس می‌زنند و به دنبال مینی‌سریال‌ها می‌روند و آن‌ها را راحت‌تر می‌پذیرند.

تکرار ساخت رئالیتی‌شو در مورد بازی مافیا مخاطب را خسته نمی‌کند؟

شخصاً «زودیاک» را از تمام بازی‌های مافیا بیشتر دوست دارم و فکر می‌کنم کسی که بازی مافیا را دوست داشته باشد درگیر این سناریو و این برنامه می‌شود. یکی از جذابیت‌های این بازی این است که حتی اگر بازیکن حرفه‌ای هم باشید، ممکن است در روند بازی دچار اشتباه‌های جبران‌ناپذیری بشوید که این دقیقاً مثل زندگی ماست که سراسر تجربه است و قطعاً از اشتباهاتمان درس بیشتری می‌گیریم. ضمن اینکه مافیا بازی خسته‌کننده‌ای نیست زیرا حتی در جمع‌های خصوصی هم هیچ وقت دست‌ها تکراری نمی‌شود و همیشه بازی‌ها و اتفاق‌های جدید رخ می‌دهد.

از طرفی هم فکر می‌کنم بازی خانم‌ها و آقایان با یکدیگر روند برنامه را بهتر کرده چون معمولاً در بازی، خانم‌ها کمتر به هم اعتماد می‌کنند یا با هم تعارف و رودربایستی دارند اما زمانی‌ که در بازی خانم‌ها و آقایان کنار هم حضور دارند، بازی حرفه‌ای‌تر می‌شود. همچنین حضور شخصیت‌های معروف ورزشی یا اهالی موسیقی در برنامه، مخاطبان برنامه را بیشتر کرد. «زودیاک» بستری برای مخاطب ایجاد کرد تا رفتار و احساس افراد مورد نظر را ببیند و آن را حس کند.

در گذشته بسیاری از هنرمندان با این تفکر که حضور در رئالیتی‌شو می‌تواند آینده شغلی آن‌ها را تهدید کند در این برنامه‌ها شرکت نمی‌کردند، امروز این تصور چقدر تغییر کرده است؟

برای پاسخ به این پرسش از خودم مثال می‌زنم، من در حوزه بازیگری تحصیلات آکادمیک دارم و قطعاً شغل خودم را بازیگری می‌دانم اما دوست دارم در برنامه‌های اینچنینی نیز حضور داشته باشم. برنامه‌های رئالیتی‌شو جذابیت‌های خاص خود را دارند که علاوه بر سرگرمی و جذابیت، از لحاظ اقتصادی نیز برای شرکت‌کنندگان قابل توجیه است که با توجه به وضعیت خود مجاب به حضور در این برنامه‌ها بشوند. گذشته از این مسائل، همان طور که خانم «شبنم مقدمی» در رئالیتی‌شو «صداتو» به عنوان داور حضور دارد یا «محسن کیایی» به عنوان مجری به این برنامه می‌آید، به همین صورت تمام بازیگران کم‌کم به سمت این برنامه‌ها خواهند آمد زیرا رئالیتی‌شوها معمولاً مورد پسند مردم واقع می‌شوند و مگر غیر از این است که ما بازیگران یکی از اهداف اصلیمان سرگرم کردن مردم و ساخت اوقاتی خوش است؟ مثلاً مردم در برنامه «صداتو» به صدای یک شخص عادی که در نانوایی کار می‌کند اما صدای خوبی دارد و آواز می‌خواند گوش می‌کنند و لذت می‌برند، بنابراین کسی که دوست دارد قصه بشنود تماشای برنامه‌های رئالیتی‌شو را انتخاب می‌کند.